Boso, ale...

Żeby nie było, że tylko chleję i marudzę dzisiaj napiszę pozytywnie. Przeszedłem około 500m bez odpoczynku (z kulami). I to chyba tyle. Jutro mam kontrolną wizytę. PS. Jak widać pozytywne pisanie nie wychodzi mi zbyt dobrze.

Zdrętwiało mi prawe ramię. Powoli obróciłem się, by sprawdzić, która jest godzina. Uhm... No tak. W nocy roztrzaskałem telefon o ścianę. Nie dostrzegłem też nigdzie moich kul. Pomacałem ścianę i wstałem. Bolał mnie kręgosłup i kark, a nikłe resztki mózgu sprawiały wrażenie obluzowanych klocków. Pokój zakołysał się niebezpiecznie, więc wciąż trzymając się ściany ostrożnie ruszyłem w kierunku toalety. Krew szalała w moich żyłach znacząc drogę niewielkimi smugami wyciekającymi z ran na dłoni. Aczkolwiek jedna rzecz tego ranka mnie ucieszyła - brak lustra. Musiałbym spojrzeć w twarz tchórza, który znowu okazał się być do niczego. Nie zniósłbym kolejnej fali pogardy względem samego siebie.